فی مدح الحوراءِ زینب(س)
حرت شکتب شخطط واحچی من یا صوب ابیا معنه القوافی الیوم ابدیها
واذا شعری عطش روّیته مای الروح حرت عطشت الروح اشلون اروّیها
صعدت اعله القمم گلت احوی نجم اللیل و وج شمعة لظنونی والدجی اضویها
و عت زیج الفجر وامحی الظلام الحاط وغصبن عالوکت لو ما قبل بیها
أمد چف المراجل واطوی فچ الغیظ واسجّد للصمود الروح وافنیها
ونفحه من المزاهر بیها اشدالحیل واشتم من عطرها المحتفی بیها
وبسم بت حیدره الرغّمت أنف الذل افتحت باب القوافی وگمت انگّیها
ویا معنه الیعرّف هیبة الحوراء ویا چف الگصیر الگدر یحویها
واذا هیِه الشمس یا عین تحضنها ویا شمعه التذوب ونور ما بیها
ویا عبرة شرف یخنگها چف الموت ویا قمّة رواسی الریح تحنیها
ویا موجة عزم یسحگها جرف الظیم ویا جمرة غضب والنار تچویها
ومو سهله وگلت زینب وزین وأب خلصت وانتهت شحّت معانیها
إذا هیّه العفیفه وبت علی الکرار رب الکون هوّه اللی یسمّیها
واذا هیّه المصونه وبسمة الایمان من تدخل الزهره اللی تحیّیها
ومن ینبوع حیدر شربت الایثار وتستاهل اُخوها چفوف یفدیها
ومن گال ابیسر طبّت ادیار الشام وامچتّف الکون ابحبل ما ضیها
أبد ما یسّروها وصح تشوف الناس زینب والمصایب صبّت اعلیها
لإن شبه لهم عیسی انصلب هالیوم بس ربّک رفعله وصلب طاغیها
السلام علی الباکیات الناعیات والمخدرات فی غربه کربلاء
نظرات شما عزیزان:
